“In onze regio neemt het aantal verwijzingen naar het gespecialiseerd onderwijs toe”, merkt Monique. “Vaak gaat het om leerlingen of thuiszitters met complexe zorgvragen.”

Juist deze leerlingen zijn gebaat bij de expertise van de Wijnberg en de ervaring die decennialang is opgedaan in de samenwerking met zorgpartners. “We hebben nu te maken met meerdere zorgpartners en dat betekent nog meer afstemmen.”

Samenwerking in de regio

De Wijnberg werkt nauw samen met scholen in de regio en de gemeente Venlo en deelt expertise. “We bieden onder meer een syntheseklas voor leerlingen die zowel naar ons als naar het reguliere voortgezet speciaal onderwijs gaan”, licht Monique toe. De syntheseklas is een soort brug tussen het voortgezet speciaal onderwijs en het voorgezet onderwijs. Het tempo van de lessen en de begeleiding worden aangepast op de persoonlijke behoeften van de leerling.

Imke: “We merken dat scholen in de regio langer zelf proberen door te gaan met een leerling als het ingewikkeld is, waardoor leerlingen later bij ons komen. Kunnen wij éérder iets betekenen, dan denk ik dat meer leerlingen weer naar een onderwijsplek dichter bij huis kunnen gaan.”

Daarom wil de Wijnberg graag meedenken met teams in reguliere scholen en die ondersteunen.

Flexibel onderwijs

“Veel van onze leerlingen krijgen zorg van de Mutsaersstichting op dit terrein”, vertelt Imke. “Denk aan dagbehandeling of 24-uurs-zorg. Leerlingen verblijven tijdelijk bij ons – zo kort als mogelijk, zo lang als nodig. Hierdoor is er tijdens het hele schooljaar in-, door- en uitstroom. Daar is het team helemaal op ingespeeld.”

“Onze leerkrachten zijn eraan gewend om permanent te werken aan een sterke pedagogische basis in de groep”, legt Monique uit. “Je moet hier echt flexibel zijn, want ook gedurende de dag gaan leerlingen soms de klas uit voor behandeling. Of zijn leerlingen een deel van de dag op school.”

Groeien in fases

De Wijnberg ontwikkelde een krachtige onderwijsfasering om iedere leerling zoveel mogelijk maatwerk te bieden. In fase 0 komt een leerling nog niet naar school. Voordat leerlingen naar school komen, maken de onderwijsprofessionals kennis met de leerling, door bijvoorbeeld naar de behandelgroep te gaan.

In fase 1 komt een leerling wennen in de groep en dat is maatwerk, naar gelang wat mogelijk is. “Voor de leerling en de leerkracht een zoektocht. We gaan op zoek naar talenten en onderzoeken de belastbaarheid van een leerling.” Wat is bijvoorbeeld al mogelijk op het gebied van ‘leren’? Of is meer tijd nodig om veilig te landen in de groep?

Is een leerling eraan toe, dan wordt in fase 2 het onderwijs steeds meer opgebouwd, passend bij wat op dat moment lukt. In fase 3 – als de leerling volledig belastbaar is - krijgt die een didactisch aanbod dat past bij de uitstroombestemming waar naartoe gewerkt wordt. Samen met ouders en zorgpartners kijkt de Wijnberg welke vervolgplek het meest passend is.

Bij fase 3 is er sprake van (didactisch) aanbod passend bij de uitstroombestemming en is de leerling volledig belastbaar. In deze fase werken we toe naar uitstroom.

Gouden team

Wie werkt op de Wijnberg, wil graag van betekenis zijn voor kinderen en jongeren die het moeilijk hebben. Imke: “We hebben een gouden team. De saamhorigheid is groot. Collega’s zijn niet bang om out of the box te denken en zijn echte doeners. In een dynamische werkomgeving weten zij het fijn en veilig te maken voor leerlingen.”

Meer over Imke en Monique

Imke werkt nu zeventien jaar bij de Wijnberg. Ze was leerkracht, ontwikkelde veel kennis over het jonge kind en zette met collega’s een sterke onderbouw neer. Nadat ze unitregisseur was, werkt Imke nu als beleidsmedewerker. Daarbij horen ook taken voor onderwijskwaliteit en de begeleiding van nieuwe medewerkers. Monique werkt sinds 1997 bij de Wijnberg. Ze begon als onderwijsassistent en werd daarna leerkracht. Ze werkte als ambulant begeleider, kreeg steeds meer managementtaken en werd locatieleider. Per 1 januari 2025 is zij directeur.

Als eenpitter nu onderdeel van Aloysius

En: hoe is dat, als eenpitter nu onderdeel van een grote stichting als Aloysius? “Best even wennen. Als kleinere organisatie ben je gewend aan korte lijntjes en hadden we alle ondersteunende expertise zelf in huis”, schetst Monique. Niettemin denkt ze dat het samengaan een goede keus is. “We nemen de tijd. Ik merk dat we met dezelfde onderwijsontwikkelingen bezig zijn en zijn warm welkom geheten. We zijn al met een aantal scholen in de regio in contact om kennis uit te wisselen.”